Signalen vanuit het lichaam
N paar weken terug merkte ik dat ik dieper moest aarden en dat ik moeite had met aarde.
Nu merk ik een mistig gevoel in mijn hoofd.
Beiden hebben duidelijk met elkaar te maken.
Enerzijds moet ik maar jullie ook meer geaard zijn, om je meer te kunnen openen.
De mist in mijn hoofd trekt wel op, ik herken hem als dat het nu als mist voelt en dat het eerder alleen maar zwaar voelde. Maar nu kan ik misschien meer met dit mistgevoel. Dat wil ik onderzoeken aan de hand van de Ganslegging
11. Symbool: Rugzak.
Hoofstuk: onvoorwaardelijke liefde
Vanuit mijn opvoeding heb ik veel do’s en don’t meegekregen. Dat maakte mijn rugzak zwaar. Daardoor heb ik veel moeten doen om mijn rugzak lichter te maken. De basis voor mijn bestaan is in mijn opvoeding gelegd. Ik ben altijd erg onderzoekend geweest; lezend en naar binnen gericht. Dat is nog steeds in mij aanwezig. De mist in mijn hoofd lijkt, alsof het naar buiten wil komen. Dat er nog een mistige waas voor zit om echt open te gaan. (Inzicht)
Wat kan ik doen om meer te stromen en door de mist te gaan, of de mist op te laten lossen?
17. Symbool: Gebroken Ketting
Hoofdstuk: Oude patronen los laten.
De ketting is gebroken. Waar is de ketting doorbroken?
Afgelopen jaar is mijn wereldbeeld behoorlijk verschoven.
Ik heb een flinke loupe genomen ten opzichte van mijn oude leven. Niet zozeer omdat ik dat wilde, maar omdat ik had mee te gaan. Grote levens veranderende gebeurtenissen hebben plaatsgevonden.
Nu kom ik op een punt waar ik me afvraag waar ik sta, hoe denk ik over dingen, hoe zie ik de dingen. Mijn zicht op het leven is veranderd. Waar ik eerst nog in een traditioneel patroon zat, zit ik daar niet meer, hoe wil ik verder? Traditioneel, niet traditioneel?
Ik merk als ik vast wil houden dat de mist sterker is, als ik het open stel verandert de mist. Het wordt spitser, gaat meer omhoog. Dat betekent dus als ik alle verwachtingen los laat, niet weet, geen richting geef, en het laat gebeuren dat er minder mist is. Dan zie ik helderder.
23. Symbool; Jantje lacht jantje huilt
Hoofdstuk: gekwetst ego, hoe ga je daarmee om
Afgelopen week, merkte ik een enorme wisseling in mijn energie, in mijn gevoel.
Letterlijk Jantje lacht, jantje huilt. Ik riep me af en toe tot de orde: doe normaal.
Maar de schommeling is heel duidelijk aanwezig. Ik kan nauwelijks mijn energielevel beheersen.
Daar had ik heel sterk de aarding voor nodig. Om te ademen en heel duidelijk te voelen, heel duidelijk me te ontkoppelen en me niet te identificeren met mijn emoties. De emoties die door me heen gaan, die me vertellen wat er gaande is. Door me daar heel bewust mee bezig te houden, hulp te vragen en mezelf te helpen om te aarden werd ik niet helemaal uit mijn lijf getrokken. Kon ik weer een bepaalde balans vinden. Daarmee is een stuk zwaarte verdwenen, maar nog is daar mist.
Die door bepaalde inzichten, door bepaalde gedachte te beïnvloeden is.
31. De put
Hoofdstuk: houden van jezelf, hoezo?
De put is een ontmoetingsplek. Daar ontdek je of je bij jezelf kunt blijven, of dat je jezelf weggeeft.
Ik ben deze week, en ik wordt nu uitgedaagd om heel erg bij mezelf te blijven. Ik merk mijn neiging om weer helemaal voor de ander te gaan. Dat is wat er tot nu fout is gegaan. Dat is de valkuil waar ik niet opnieuw in moet stappen. De bezwaren die ik in dit contact zie, zijn tegelijkertijd de uitdagingen; en om bij mezelf te blijven, en om te ontdekken hoe kan ik hiermee omgaan en voor mezelf een nieuw perspectief neer te zetten: wat wil ik en hoe wil ik het. Zodat het een mooie ontmoeting is en kan blijven.
38. Symbool: Dief
Hoofdstuk: Innerlijke Saboteur
In hoeverre ben ik dief, onttrek ik mijn eigen energie?
Ik merk teleurstelling, dit had ik niet verwacht. Zo gaat het dus niet zijn.
Enerzijds klopt het contact, maar niet de voorwaarde die (onbewust) had
Kloppen de voorwaarde, als het contact wel klopt?
Daarna komt er nieuwsgierigheid, hoe kan het dan wel zijn.
Ik ontdek ook dat het een keuze is.
Blijf ik vasthouden aan oude verwachtingen, of ontdek ik een nieuwe wereld?
Ik kies voor de nieuwe wereld.
Maar mijn oude realiteit vraagt dan: ben je dan goed voor jezelf?
Gewetensvraag.
Niet vanuit mijn ratio, met mijn denkbeeld hoe de wereld behoort te zijn.
Dat is geen graadmeter meer.
Wat is dan de graadmeter: oa mijn lichaam:
Hoe voelt het, hoe reageert mijn lichaam, wat zijn de signalen.
Hoe zit het met de mist.
Mijn lichaam is een belangrijke graadmeter.
Ik kan voelen of ik lekker in mijn lichaam zit, of het klopt. Dat kan ik ook in contact met de ander voelen; klopt het?
Dan klopt de innerlijke saboteur wel aan mijn deur.
Maar ik kan vertrouwen op mijn gevoel, mijn intuïtie en mijn lichaam. En niet op mijn oude waarheid.
44. Symbool : batterij
Hoofdstuk: zou je zekerheid willen hebben?
Ik ontdek hoe belangrijk het is om mijn eigen batterij voortdurend op te laden. Er zijn honderd manieren waarop mijn batterij leeg kan lopen. Misschien loopt die nog wel het hardst leeg door mijn denken. Zodra ik denk dat ik weet hoe het moet, hoe het hoort, ben ik no time bij een leeg en zwaar gevoel. Daar kan ik niet verder mee. Ik moet me echt bezig houden om voortdurend mijn batterij op te laden. Genieten van de dingen die er zijn. De dingen waar ik van geniet opzoeken en dan ook helemaal in het moment op te gaan; dan voel ik me opgeladen, dan voel ik me blij. Dat betekent dat ik me voortdurend bewust moet zijn wat me energie geeft en wat energie kost. Ik kan helemaal niet ver kijken, ik kan helemaal geen planning maken. Omdat het straks heel anders kan voelen. Dat betekent dat waar ik nu ja op zeg, zodra dit gevoel verandert ook zo meteen een nee kan worden. Als het goed voelt is het oke, zodra het niet meer goed voelt moet ik het loslaten.
49. Vraag: wat is de rode draad van deze situatie vergeleken met vorige situaties?
Hoofdstuk: de kracht van het verhaal
De rode draad is de verbinding met mijn basis; zelfs zoals ik hem meegekregen heb vanuit mijn opvoeding: toen voelde ik me niet op mijn plaats, eerder afgewezen dan geaccepteerd zoals ik was.
De verbinding ligt in het feit dat ik die afwijzing me in eerste instantie toegeëigend heb, maar dat ik steeds meer ontdek: het bestaat niet meer zodra ik mezelf niet meer afwijs.
Als ik mezelf accepteer: uitga van mijn eigen zijn, vanuit mijn eigen signalen vanuit mijn eigen wijsheid, dan kan ik nieuwe perspectieven ontdekken: opdat moment is de mist even volledig weg. Waarna het toch nog even terug komt (er nog genoeg te doen)
De afwijzing is voorbij, zodra ik haar achter me laat, mezelf niet afwijs en mee ga in de uitnodiging van het leven. Loslaat hoe het hoort en ontdek hoe het kan zijn.
60. symbool Strik
Hoofdstuk Angst aangaan
Ik ontvang een mooi cadeau, prachtig verpakt. Wat zit erin?, ik weet niet wat het me brengt. Spannend. Het leven brengt mij cadeaus, daagt mij uit om voluit te leven en ik geniet daarvan.
Volgende week geen ganslegging vanwege de vakantie.
Om zelf je eerste stappen te maken om angst aan te gaan, kun je de ´Eerste Hulp kit´ vinden om angst en paniek aan te gaan.
